Eregalerij: Cornelis Dopper
za 1 feb 2020 - 1 minuut leestijd - Tekst: Liesbeth Houtman
Onderdeel van
Leven
Nederlandse dirigent en componist, geboren in Stadskanaal. Na terugkeer van zijn studie in Leipzig werkt hij als violist, repetitor en dirigent van de Nederlandsche Opera. Ook woont hij enige tijd in de Verenigde Staten. Willem Mengelberg vraagt hem in 1908 zijn eigen Derde symfonie te dirigeren. Met succes: hij wordt onmiddellijk benoemd tot tweede dirigent van het Concertgebouworkest. Die functie behoudt hij tot 1931; Eduard van Beinum neemt het stokje van hem over. Dopper leidt het orkest in Nederlandse premières van werken van Debussy, Ravel en Moesorgski. Daarnaast introduceert hij de schoolconcerten. Zijn weinig tot de verbeelding sprekende manier van dirigeren leidt tot steeds meer kritiek. Niet langer mag hij de abonnementsconcerten leiden. Hij bleef actief als dirigent. Zo studeerde hij werken in van componisten als Mahler, Richard Strauss, Stravinsky en Debussy die hun eigen werken kwamen leiden. Ook kreeg hij de taak om gastdirigenten en solisten af te halen op het Centraal Station.
Werk
Doppers oeuvre bestaat uit zo’n honderd composities in diverse genres, waaronder vier opera’s, zeven symfonieën, vocale werken en kamermuziek. Zijn uitgesproken conservatieve stijl is Duits georiënteerd en verraadt een grondige kennis van het orkest. Daarbij heeft hij een voorliefde voor Nederlandse onderwerpen. ‘De nieuwe muziek ontwikkelt zich langs wegen, die Dopper niet zal willen betreden: hij is een wandelaar, geen ontdekkingsreiziger’, aldus Pijper. Waardering ontvangt Dopper bijvoorbeeld van Mengelberg, maar zijn conservatieve inborst stuit ook op weerstand. Het mondt uit in het beroemd geworden incident uit 1918 waarbij de componist en muziekcriticus Matthijs Vermeulen een uitvoering van de Zuiderzee-symfonie verstoort.
